Muziko de Brazilo

Brazila muziko montras grandan variecon kaj validas de ĉiam kiel aparte malferma kaj akceptema por eksteraj influoj. Karakteriza por ĝi estas la interligo de tradiciaj kaj modernaj elementoj.

La evoluo de la brazila muziko estas lige ligita kun la eŭropa koloniigo de la lando ekde la komencoj en la jaro 1500. Ĝi havas siajn radikojn en la eŭropa muziko de la eksa koloniopotenco Portugalujo, en la afrikaj muziktradicioj de la sklavoj deportitaj al Brazilo kaj, plimalgrandakvante, en la muziko de la indiĝena praloĝantaro. Krom tio ankaŭ la grandeco de la lando kaŭzis disdiferenciĝon en diversajn regionojn stilojn. Muzikaj tradicioj, kiuj ofte devenas de afrikobrazilaj religioj, forte influas modernan brazilan muzikon. Apartaĵoj de la afrika heredaĵo estas la forta akcentado de la perkutado kaj sinkopaj ritmoj.

Laŭ brazila kompreno distingiĝas música erudita („erudicia muziko“), kiu inkluzivas ĉiujn formojn de altkultura muziko, disde música popular. Ĉi tiu konformas pli kun la difino de popularmuziko ol kun popolmuziko. Ambaŭ branĉoj tamen ne estas strikte separataj. Plimalvastasence la moderna urba muziko nomiĝas Música popular Brasileira (Muziko Populara Brazila, mallonge MPB). Apartaĵo de MPB kompare kun nordamerika kaj eŭropa popmuziko estas, ke ĝi ne estas nura junularkulturo, sed ke ĉiuj aĝotavoloj aŭdas ĝin.

Plej fama muzikstilo de Brazilo estas sambo, kia estas precipe ludata en Rio-de-Ĵanejro kaj San-Paŭlo. Per bosanovo, kiu kunligis sambajn kaj ĵazajn elementojn, la brazila muziko atingis en la 1950-aj kaj 1960-aj jaroj unuan fojon tutmondan signifon. Ekde la 1980-aj jaroj pli kaj pli samboregeo el Bahio paŝis en la malfonon. Nuntempe pli kaj pli populariĝas stiloj el la nordoriento, precipe el Pernambuko, kiuj miksas la regionajn muziktradiciojn kun funko, hiphopo kaj elektronika muziko.

Gravan rolon en tutmonda ĵazo ludas multaj brazilaj instrumentaj muzikistoj. Malpli influa estas la altkultura muziko de la lando.